::: ævintýrin eeeeenn gerast :::

Þá er best að halda áfram að (endurh)æfa sig aðeins í bloggun enda er vissulega rík ástæða til. Ef ekki núna, hvenær þá?

Eins og þessi dagur byrjaði ósköp venjulega og eins og hver annar dagur; með tiltekt, þrifum og í kjölfarið sturtu, ómældu magni af instant kaffi (djöfullinn danskur), setja í þvottavél og svo sígó.. eða var það öfugt? Man ekki. Einhver kann að spyrja sig “tiltekt, þrif og þvottavél?”.. Já já, svona er þetta bara.. allavega var það svoleiðis í dag.

Núh.. planið var að skreppa niður til Lollands um hádegisbil og kíkja á aðstæður vegna Lys Over Lolland, sem er listafestival sem ég verð að vinna við eins og í fyrra.

Aðalkallinn (ekki ég að þessu sinni) hafði eithvað gleymt sér við skemmtan í gærkv. Svo mikil var gleymskan að hann gleymdi að fara heim til sín alveg þangað til einhvertímann er sólin var farin að láta á sér kræla. Vegna gleymsku þessa annars ágæta manns náðist ekkert í hann fyrr en nokkru seinna.

Títtnefndur Aðalkall fór svo í það að finna bílaleigubíl eins og til var ætlast. Birtist ekki maðurinn niður við Hovedbanegaard á blæjubíl! Reyndar alveg pínulitlum, perluhvítum Fiat 500 S-ú-p-e-r-g-a-y, en blæjubíll var það engu að síður.

Ferðin gekk tíðindalítið fyrir sig þarna suður eftir (fyrir utan að vera 3 gaurar á ofurkynvillingslegum blæjubíl). Aðalkallinn var reyndar pínulítið að kvarta yfir því hvað hann titraði meira á 140 km/h en síðast þegar hann var á svona bíl !?!?!

Auðvitað þurfti svo að stoppa í sjoppu og þóttist ég góður að ekki var það Monarch í þetta skiptið. Fyrir þá sem ekki þekkja þá er “maturinn” þar eins og maður gæti ímyndað sér gömlu góðu Staðarskála leðurblökurnar, 2 dögum seinna. Eða svona frosna kaupfélagspizzu sem er búið að tví eða þrí frysta/elda frysta/elda og láta svo standa allan daginn undir hitaperu… EN við vorum ekki svo heppnir. Mér þótti a.m.k. ráðlegt að fara öruggu leiðina og panta Pølsemix með tómatsósu og það slap fyrir horn.. er a.m.k. enn í maganum mínum þegar þetta er ritað. Ég er ekki viss um að hinum líði eins vel með sinn fisk (bannað að panta fisk á svona búllum) og durum rúllu (mjög líklega sjálfsdauður útigangsmaður þar innanklæða)…

Við komum loks að byggingunni þar sem hátíðin verður haldin.. og þvílíkt hús! Þetta er gömul sykurverksmiðja, ein af fjölmörgum þarna niður frá. Þarna eru endalaus rými og rangalar af öllum gerðum og í öllu mögulegu ásigkomulagi. Ég get því miður ekki lýst því frekar.. reyni frekar að finna myndir af því og sýna þeim sem vilja.

Ég varð gjörsamlega hugfanginn og langaði strax að byrja að vinna. Það fór einhvernveginn allt í gang í hausnum á mér; hvað mætti gera þarna og hvernig mætti breyta þessu sem minnst o.s.frv… Það skemmdi ekki fyrir að ferðafélagar mínir eru mjög frjóir .. allavega í norðurhluta líkamans.. það standa fáir mér að sporði nú til dags í annarri frjósemi, en það er nú önnur saga.

Svo var haldið heim á leið, þ.e.a.s. ég og óáðurnefndur Hans Madsen sem voru sendir með lestinni frá Nykøbing-F. Þar blasti við okkur tveggja hæða farkostur í formi lestar og hófst þá fyrst ævintýrið. Ég hef aldrei fyrr komið inn í tvílyfta lest. Auðvitað var tekið sér sæti á efri hæðinni, en ekki hvað..

Við vorum svo óheppnir að taka fjölstoppa línuna.. þessa sem stoppar í öllum helstu krummaskuðum, þó víðar væri leitað. Stundum leið svo stutt á milli að lestin hafði ekki náð fullri ferð þegar hún þurfti að stoppa næst. Það var svo sem allt í lagi.. veðrið fallegt og útsýnið flott.

Þegar við erum nú aðeins farnir að nálgast höfuðstaðinn, sé ég að það er líklega Danmerkurmeistaramót í loftbelgjafimi, án atrennu. Þarna voru samankomnir a.m.k. 11 loftbelgir sem hófu sig til himins hver á eftir öðrum. Ég hef heldur aldrei áður séð 11 loftbelgi.. ekki í einu.

Fyrir rest tókst nú að koma lestinni og þeim faþegum sem á annaðborð vildu til Kaupmannahafnar. Hans Madsen var að verða of seinn í bíó svo hann hljóp bara út í loftið. Ég var aftur á móti orðinn svangur og eftir smá rölt og kíking um Hovedbanegaard valdi ég pínulitla indverska búllu og pantaði mér einhverja vitleysu sem reyndist vera pönnukaka með lambakjöti, karrý og spaghetti! Spaghetti heitir örugglega eitthvað allt annað en spaghetti á Indlandi. Ég auðvitað tyllti mér og gúffaði þessu í mig í snarhasti enda svangur orðinn mjög. Við hliðina á mér sátu 3 menn sem töluðu að ég hélt Hindí Án þess að ég sé einhver sérfæðingur í austurlenskum tungumálum þá einhvernveginn bara ákvað ég það. Ómeðvitað og án þess að vera endilega að hlusta á hvað þeir voru að ræða (enda skil ég ekki stakt orði í Hindí) varð mér um og ó þegar ég heyrði sagt “nændín dvenndí-dú”.. Mennirnir voru þá að spjalla saman á ensku allan tímann, Ég verð að játa að ég átti svolítið bágt með að halda munninum lokuðum og sprauta ekki hálftugðu karrý-spaghettí-gumsinu yfir aumingja mennina.. Fljótlega stóð ég upp og yfirgaf svæðið, enda fremur líklegt að minns væri enn undarlegri á svipinn en endranær.

Leiðin lá næst út á strætóplan: Þar var verið að bera látna konu inn í sjúkrabíl! Hún var greinilega ekki lengur á meðal oss því það hafði verið breytt yfir hana alla svona hvíta ábreiðu. Ég veit ekkert hvað gerðist og mér kemur það ekki við. Blessuð sé mining hennar, hver sem hún var.

Svo var það strætó. Hann reyndist vera smekkfullur af fótboltabullum sem virtust afar ánægðir með frammistöðu sinna manna (Brøndby) og höfðu hátt.

Efti söng og trall um nokkra hríð komum við að mótum Amgerbrogade og Hallandsgade þar sem ræningi var myrtur fyrir skömmu af löggunni. Þar hafði einhver bjáni stoppað bílinn sinn á “bus-lane” rétt við stoppistöð og fór ekki betur en svo að strætóbílstjórinn rak strætóinn (hvað annað?) utan í þessa bíldruslu sem stóð þarna á fáránlegum stað. Og þá byrjuðu lætin! 2 menn af erlendu bergi brotnir og annar þeirra a.m.k. eigandi bílsins ruddust inn í strætó og voru ekki í stuði og fannst að sér vegið.. Þeir heimtuðu að bússinn færi ekki fet fyrr en eitthvað væri gert í málinu. Boltabullurnar og aðrir farþegar voru ekki sáttir við að þurfa að bíða eftir einhverju.. og hófst mikið rifrildi.. Ég ásamt hinum friðsömum ekki-bullum yfirgáfum strætóinn og gekk ég rest, hugsandi um hvernig ég gæti bara komist undir sæng einhversstaðar, í það minnsta í öruggt skjól áður en að enn fleiri undarlegir hlutir gerðust. Mér tókst að sækja hjólið mitt á staðinn þar sem ég vaknaði í morgun og þreif, og komast án þess að villast mjög oft (2-3svar) á þann stað sem ég er á núna.. og þóttist nokkuð góður bara.

Nóttin er samt að mestu eftir.

Lifið 1/1

Ritað í Kaupmannahöfn aðfararnótt 3. Maí kl. 0:43

(afritað úr Word í dag ;-) )

::: Þetta er ennþá til :::

Ég hélt svei mér að þeir blogger-bræður væru búnir að henda út síðunni minni, sökum náttúruleysis.
Af einhverjum ástæðum fór ég í gegn um hana meira og minna alla nú fyrir skemmstu. Það er margt bullið ritað hér og lókal-húmorinn ríður rækjum í hvívetna, svo ekki sé meira sagt!

Nú sit ég hér í bestu borg í heimi (samkvæmt hávísindalegum könnunum) og bíð þess að finna eitthvað almennilegt að gera, en það er ekki alveg hlaupið að því hér í bæ frekar en annarsstaðar á þessum síðustu og lang-verstu. Ekki það að ég bíði eftir því að hlutirnir detti upp í hendurnar á mér.. enda hefur það sjaldan gefið mikið af sér. Nú er sem sagt næst að sækja um hálfgert húsvarðarstarf í barnaskóla á Amager. Það væri nú saga til næsta bæjar ef ég, sjálfur hljóð-snillingurinn (sem ég er!) endaði sem húsvörður í barnaskóla. En eitthvað verður að gera, þó að mér leiðist ekki beinlínis bóhem lífið, enda þótt fremur latur í gegn um tíðina.
Svo er önnur leið.. Mennta sig eitthvað. Eftir því sem ég kemst næst er næstum alveg hægt að lifa af því að vera í skóla hérna (og gigga smá með), þar fyrir utan væri gaman að geta sett flottan, danskan titil við nafnið í símaskránni/krakkinu.
Þar næst er svo að heimsækja hinn eldspúandi hraunshólma þarna norðurfrá, hitta famelíu og vini og aðra vandamenn.

Ég læt þessari bloggæfingu lokið að sinni og kannski.. hver veit, kemur eitthvað meira og þá væntanlega fyrr en seinna, nema síðar verði..

og já.. ég á 12 ára strák sem á afmæli í dag.. tæm flæs!!

óver and át.

::: rólegheit :::

Þá er maður bara kominn "heim" í rólegheitin hjá mömmu og pabba. Það er alltaf svo gott að koma hingað norður og gera sem allra minnst.

Kæru vinir og allir hinir líka:

Mínar bestu óskir um gleðileg jól og étið þið nú á ykkur gat/göt.. nú er tíminn!

hó hó hó..

::: bara endalaust! :::

Það er aldeilis að maður er að rakna úr roti bloggleysis og ritstíflu... Bara blogg á hverjum degi!

Nú sem svo allt of oft er allt vitlaust að gera. Ég þarf að ganga frá einni plötu í kvöld og svo er auðvitað nokkurskonar frumsýningarvika núna, þar sem þetta er síðasta vikan fyrir frumsýningu á Súperstar, því að frá síðasta æfingadegi og fram að general-prufu líða 5 dagar... og það er alveg hellingur á þessu viðkvæma og mikilvæga tímabili í ferlinu... En það er ekkert víst að þetta klikki.. Ég held meira að segja að þetta sándi bara nokkuð vel, þó ég segi sjálfur frá.
En svakalega tekur það allt úr manni að standa í þessu. Ég finn ekki minnstu agnarögn af jólaspenningi eða tilhlökkun.. sem er ekki gott. Maður verður að fara að slaka aðeins á í þessu, enda hefur þetta bull álag aldeilis kostað sitt.. og miklu meira en það.

Jæja nóg af væli..

Kannski kemur meira fljótlega, hver veit? :-)

::: vá hvað það er langt síðan! :::

Ja hérna hér..

Ég gerði mér enga grein fyrir að það er svona langt síðan ég bloggaði síðast!

Kannski það líði ekki svona langt næst... en það verður tíminn að bera í skauti sér.

::: smá blogg :::

Nú fer senn að líða að því að platan "Vestur" verði tilbúinn, enda ekki seinna vænna þar sem hún á nú að koma út um miðjan október.
Þessir síðustu síðustu dagar fyrir "klár" eru býsna hevví.. og er ekki laust við að maður megi lítið vera að því að eiga samskipti við vini sína og ættingja. Þar að auki er jú minns í vinnu líka sem er nú ekkert sérstaklega vina/fjölskylduvæn.
T.d. komst ég ekki í STÓRA partýið hjá pabba um þar-síðustu helgi, sem var ÖMURLEGT! Kallinn orðinn sjötugur og ég bara í einhverri vinnu! Hvað er það eiginlega?
Samt er einhvernveginn ekkert annað sem mig langar að gera...
Maður er jú ekki alveg heill á geði sko..

Vildi bara deila þessu með ykkur..

har det bra!

s

::: þá er komið að því :::

Nú er víst betra að standa við stóru orðin og reyna að greina í nokkuð stuttu máli frá því sem á daga mína hefur drifið í sumar.. og jafnvel eitthvað um það sem framundan er.
Er nú frá býsna mörgu að segja, þó að flest af þessu komi ykkur ekki rassgat við!!.. Afsakið, þulur missti þarna stjórn á sér um stundarsakir..
Sumarfríið hófst með utanlandsferð, n.t.t. til baunverjalands þar sem nýjasta afurð Sniglabandsins var að mestu hljóðrituð.. þó enn standi yfir nokkrar ritanir, en þó eru a.m.k. 2 lög alveg tilbúin og flest önnur af þeim 11 er prýða munu geislinginn ansi langt á veg komin. Auðvitað eru þessi 2 tilbúnu hin geysivinsælu "Selfoss er" og ódauðlega "Britney". Hið síðarnefnda fór einmitt í spilun í síðustu viku; 11.sept. og er bókstaflega að gera allt vitlaust.. Nóg um það..
Til stóð að ég færi beint frá DK til DE en vegna úrhellis var útihátíð sem Stuðmenn áttu að spila á aflýst, þannig að ég komst heim til finnunnar minnar, sem var mjög gott.

Núh..

Eitthvað var nú farið í ferðalög, m.a. á Landsmót bifhjólamanna sem haldið var lengst norður í rassgati og var það mjög gaman..
Við skötuhjú fórum svo í nokkurra daga bíltúr með tjald í skottinu.. það var líka gaman.

Allt mögulegt var nú brallað, þó svo að minna hafi orðið úr fríinu en til stóð, aðallega vegna þess að ég gleymdi að segja nei við nokkrum giggum, þ.á.m. Eldur í Húnaþingi/Unglist/Sniglabandið/Ball/útvarpsþáttur.is sem var alveg æðislega skemmtilegt allt saman. Ekki síst hrossið hans Munda og allt það tilbehör og stell (lesist steddl).

Sjálfsagt er ég að gleyma einhverjum hellingi... t.d. að ég "lenti í því" að spila einn þátt með köllunum sem var gaman að FLESTU leiti og hefði verið fullkomlega frábært ef ekki væri fyrir hana Sigrúnu Djé-Pjé áður vinkonu mína, sem eyðilagði líf mitt um stundar sakir... En nú er allt batnað og allir í stuði.

Þeir eru svo miklir snillingingar sniglbendingarnir: Er þeir voru í þann mund að fara í svið á Hótel Örk núna rétt um daginn, tjá þeir mér að ég og Guðf ættum bókað til Parísar 12. september.. Þeir sumsé keyptu undir okkur flug og hótel í 3 nætur og redduðu fríi í vinnunni minni og alles!! Hvað getur maður sagt??
Þessi ferð var æðisleg og býsna kærkomin.. Allir sem ekki hafa farið til Parísar... drífa siiiig!!..

Þetta er nú það helsta sem ég þurfti að segja ykkur lufsurnar mínar.. ég veit að þetta er heldur slitrótt og leiðinleg upptalning á fánýtum hlutum.. ég satt að segja var að vonast til þess að andinn kæmi yfir mig og einhverjar skemmtilegar sögur birtust mér er ég hæfi skriftir, en því miður... ekki núna a.m.k.

Afsakið mig... ef mig skildi kalla..

Passið ykkur á myrkrinu.

s.



p.s.

Ég hjólaði u.þ.b. 4000 mílur í sumar, sem jafngildir 6400 kílómetrum, sem þykir víst nokkuð mikið, sem var líka mjög gaman... og er..

::: ok ok ok :::

Vegna fjölda áskorana styttist í að ég bloggi á ný, enda sumarfríið löngu búið og frá mörgu að segja..

Ég er samt enn að safna í sarpinn fyrir alvöru mega-blogg.

lifið heil..

::: SUMARFRÍÍÍÍ :::

Svei mér þá!!! "Það er komið sumar"... eins og segir í ljóðinu..

Nú opinberlega er ég kominn í sumarfríið langa frá leikhúsinu sem sópaði svoleiðis til sín verðlaunum nú fyrr í kvöld... en ekki hvað? Við erum jú langflottust... og best!

Ég var truflaður rækilega við bloggskriftir, af lagi í útvarpinu (rás2 að sjálfsögðu); sjut em.. ekki sjút ðemm, heldur þessu franska þar sem konan getur vart komið upp orði sökum ástarbríma.
Sem sagt; ég er búinn að steingleyma því sem ég ætlaði að segja ykkur börnin góð, enda kominn ofsalega hátt á fertugsaldur, svo ekki sé nú meira sagt að þessu sinni.

Svei mér þá!!!

Hafið það sem best og njótið lífsins...

::: myndir :::

Vorum að taka upp nýjar myndir.
Myndabúðin.