já það var ansi merkileg ferðin sem ég fór með The Hefners um helgina...
ég var sóttur hingað inn á tanga um kl. 03 á föstudagskvöldið... Fengum okkur smá öl á leiðinni, þ.e.a.s. þeir sem voru vakandi og ekki akandi.. Lentum í Munaðarnesi ca. kl 04:30... LÚLLL til tólf og kaffiþyrstir í meira lagi fórum við niður í Baulu og svöluðum okkar helstu þörfum.. (kaffi, sígó, rækjusamlokur...)..
Brunað í bæinn með viðkomu í Exton.. takk Ingvar, jor ðe man... so til Keflavíkur, þar sem við áttum að spila á útisviði klukkan fimm og svo á "Zetunni" á balli um kvöldið... Fljótlega kom í ljós að The Hefners voru HVERGI auglýstir, ekki í dagskránni sem var búin til fyrir hátíðina og bara hvergi?? Jæja.. trítluðum út á útisvið og fann ég þar þá Silla Bötter og Jón Skugga, góðkunningja og félaga mína frá fornri tíð... Þeir vissu voða lítið um það hvernig prógrammið var á sviðinu. Þar að auki voru engar græjur: hvorki trommusett né magnarar (sem er alltaf á svona hátíðum þegar mörg bönd eru að spila).... stuttu seinna rennur í hlað bíll fullur af kebblvíssgumm hljómsveitagaurum, og kom í ljós að þeir áttu að spila þarna á undan okkur, eða kl. hálffimm... allt í fína með það.. þeir redduðu græjum og alles... EN Bassaleikaraviðundrið í þessu bandi sagði: "ég lána ekki græjurnar mínar"... Guðni bassaleikari T.Hef´s og einstakur ljúflingur: "Ha?". Bassaleikaraviðundrið: "já ég bara lána aldrei græjur" og snéri sér undan, ansi vandræðalegur... Við vorum svo hissa, og fórum bara að gera grín að honum... þið vitið svona herma eftir honum "án þess að hann heyrði"... hann var orðinn ansi vandræðalegur greyið... en gaf sig ekki.. Sökum þess að klukkan var alveg að verða fimm og þetta band ekki búið að stilla upp og af því að söngvarinn okkar var ekki kominn til KEF og af því að það var ekki hræða þarna og af því að við vorum hvergi auglýstir og af því að það var að byrja leikur eftir 40 mín, var ákveðið að sleppa þessu bara.... þannig að við fórum og drukkum meira kaffi, borðuðum nautasteik, drukkum smá bjór og horfðum svo á leikinn... Svo var bara stillt upp, sándtékkað, farið í smink og búninga og svo bara ball!!! Þessir sem mættu á ballið var aðallega 55 og eldra og svo einhverjir Dalvíkingar... Mest konur sem vildu bara tala saman... HUU!! Þetta var eitt alundarlegasta ball sem ég hef komið nálægt... svo var það LOKSINS búið og eftir pakk og meiri bjór, lögðum við af stað í Unaðarnes (einhver snillingurinn var búinn að mála yfir M-ið... he he he) með viðkomu í Vesturbænum til að skila "frænkunni" og í Exton...Ingvar, Jor still ðe man... Svo var bara vídeó á leiðinni og svo bústaður einhvertímann upp úr átta... Við lögðum af stað frá Nesinu go ákváðum að fara og svala helstu þörfum (fyrir utan þær karlmannlegu þarfir sem ekki verða tíundaðar hér..): kaffi, kaffi, sígó og rækjusamlokur ásamt olíu á rútuna... Kemur ekki bílstjórinn askvaðandi inn í miðjum ellefta kaffibolla og segir farir sínar alls ekki sléttar: helvíTis fíflið fyllti benzann af níuTíuogfimm ...(hann er frá húsavík sko..).!!" Hvað meinaðru?? glumdi í sjoppunni. Okkur varð svo mikið um að við vorum næstum því búnir að gleyma að fá okkur sopa af kaffinu.... Nú voru góð ráð ekki alveg gefins... Bensínkallinn neitaði að hjálpa okkur... sagði að bílstjórinn hefði beðið um bensín.. sem sagði aftur á móti: "fylla benzann"... Eftir mikið japl og jamm og fuður..samt í mestu rólegheitum, fór þó svo að kallinn á dælunni skreið undir rútuna og hofst handa við að losa slöngu frá tanknum og gekk svo um hríð, þar til bensínið streymdi af tanknum .. ca 50 lítrar.. og við gátum fljótlega dælt á tankinn viðeigandi eldsneyti... jæja.. bíllinn flaug í gang og þóttumst við nú ansi góðir og sögðum endalusa bensínbrandara alla leiðina á tangann... ég ætlaði svo bara út á "horninu" og trítla heim, en það var rosaleg rigning þannig að það var ákveðið að keyra gamla manninn alla leið.... Eftir að ég hafði verið heima í ca. 5 mínútur hringdi Guðni ofurbassaleikari og sagði farir sínar heldur ósléttar... þeir höfðu ætlað að snúa við hjá næsta húsi en lentu inni í bílskúr... án þess að opna hurðina!!! það var náttúrulega hringt á lögguna og baðið eftir henni í klukkutíma... aumingja húsfreyjan er hjartasjúklingur og alveg dauðbrá að heyra tíðindin... en við erum nú svo góðhjartaðir strákar og tókst að sansa gömlu konuna... Eftir því sem ég kemst næst, gekk ferð þeirra áfram til Húsavíkur klakklaust eftir þetta.....
Ég bíð spenntur eftir að sjá hvernig okkur gengur að fara til Ísafjarðar um næstu helgi.... jæks....
Teik ker....
